Facebook, Hyves, LinkedIn, Twitter, Lexa.nl en nog veel meer websites bieden de mogelijkheid vrienden en nieuwe geliefdes te ontmoeten via het internet. Links en rechts hoor je mensen zeggen hoeveel vrienden ze wel niet hebben en hoe groot hun netwerk wel niet is. Zelf ben ik er ook een tijdje geleden mee begonnen. Hyves had ik al snel, Facebook en Twitter zijn voor mij vrij nieuw.
Na het zien van de film “The Social Network” (erg goede film trouwens), welke over de oprichter en de oprichting van Facebook gaat, ben ik Facebook meer gaan gebruiken. Dit terwijl ik nog steeds voorstander ben van het persoonlijke contact in vergelijking met virtueel contact. Deze “sociale netwerken” worden gebruikt om bestaande en nieuwe contacten te onderhouden, zoals iemand vroeger een felicitatie kaartje stuurde stuurt nu een “tweet”.
Wanneer je gezamenlijk met wat mensen bent, worden er soms nog wel foto’s gemaakt. Nu worden deze direct, zonder overleg, geplaatst op Twitter of Facebook. Is dat sociaal of is dat schending van de privacy. Sta ik op de trein te wachten met een groep vrienden, is minstens de helft bezig op zijn of haar telefoon om mij te vertellen, via Twitter, dat ze op de trein staan te wachten, dat terwijl ik naast ze sta. Ik weet nu precies wanneer vrienden van mij in de keuken staan of op het toilet, wanneer ze zich vervelen of wanneer ze melig zijn. Elk detail wordt vermeld, alsof dit voor hen een bevestiging is dat ze werkelijk bestaan. En ik geef toe, ik Twitter en gebruik Facebook ook om mededelingen te doen, zojuist nog vermeld dat ik een nieuw onderwerp op mijn blog heb staan.
Zelf zie ik mij als een modern persoon, ik heb kennis van computers en andere nieuwe media, ik kan me voorstellen dat we over een aantal jaren allemaal naar ons werk vliegen en dat het ziekenhuis via een chip in ons lichaam precies kan zien of alles in orde is. Maar of ik nou echt een virtuele vriendin wil hebben of zevenhonderd virtuele vrienden waarmee ik een virtueel biertje drink in het Second Life? Dat zie ik toch niet gebeuren, terwijl dat wel de toekomst is.
Zijn deze sites dan echt asociaal? Nee absoluut niet. Zelf heb ik oude vrienden terug gevonden en met andere sites leer ik nieuwe mensen kennen en breid ik mijn professionele netwerk uit. Via Twitter en Facebook probeer ik ook nog steeds meer volgers te vinden voor mijn blog.
Hoe sociaal is het sociale netwerk nou eenmaal? Waren de mensen voor de uitvinding hiervan allemaal asociaal of waren we toentertijd nog fysiek sociaal in plaats van virtueel sociaal?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten