Non verbaal vs. Verbaal

Communicatie valt op te splitsen in verbale en non-verbale communicatie. Verbaal betekent in woord, geschrift en gebarentaal met afgesproken betekenis. Non-verbaal is ongeveer alles eromheen; emotie, intonatie en lichaamstaal. Tegenwoordig is deze ook in geschrift over te dragen via smiley’s en plaatjes. Veel mensen denken nog steeds dat de inhoud van een gesprek (verbaal) nog altijd het belangrijkste is.

Miscommunicatie komt niet voor niets het meest voor in e-mail of sms, het is een bericht 100% uitgedrukt in verbale communicatie. De non verbale communicatie bepaalt het doel en betekenis van het bericht. Zo kan je “Het was weer gezellig” op verschillende manieren brengen, waardoor het bericht totaal verschillende betekenissen krijgt.

Volgens Albert Mehrabian, emeritus in psychologie aan de UCLA, is de verbale communicatie maar 7% van de totale boodschap. 93% van een boodschap wordt uitgedrukt in non-verbale communicatie (waarvan 38% intonatie).

Wanneer dit vertaald wordt naar het bedrijfsleven, kan geconcludeerd worden dat een product nog zo slecht of goed kan zijn maar dat de non verbale communicatie bepaalt of dat het verkocht wordt. Als een geweldig product wordt aangeprezen in monotone verbale communicatie, waarbij de verkoper nauwelijks uitdrukkingen weergeeft zal het product niet of nauwelijks verkocht worden. Dat terwijl wanneer een onzinnig product wordt aangeprezen door een goede verkoper met enthousiaste verbale communicatie,  met ondersteunende lichaamstaal en een zekere houding zal het product veel verkocht worden.

Non-verbale communicatie is belangrijker dan verbale-communicatie. Miscommunicatie is dan ook vaak het gevolg bij gebrek aan non-verbale communicatie.

A-Social Networking

Facebook, Hyves, LinkedIn, Twitter, Lexa.nl en nog veel meer websites bieden de mogelijkheid vrienden en nieuwe geliefdes te ontmoeten via het internet. Links en rechts hoor je mensen zeggen hoeveel vrienden ze wel niet hebben en hoe groot hun netwerk wel niet is. Zelf ben ik er ook een tijdje geleden mee begonnen. Hyves had ik al snel, Facebook en Twitter zijn voor mij vrij nieuw.

Na het zien van de film “The Social Network” (erg goede film trouwens), welke over de oprichter en de oprichting van Facebook gaat, ben ik Facebook meer gaan gebruiken. Dit terwijl ik nog steeds voorstander ben van het persoonlijke contact in vergelijking met virtueel contact. Deze “sociale netwerken” worden gebruikt om bestaande en nieuwe contacten te onderhouden, zoals iemand vroeger een felicitatie kaartje stuurde stuurt nu een “tweet”.

Wanneer je gezamenlijk met wat mensen bent, worden er soms nog wel foto’s gemaakt. Nu worden deze direct, zonder overleg, geplaatst op Twitter of Facebook. Is dat sociaal of is dat schending van de privacy. Sta ik op de trein te wachten met een groep vrienden, is minstens de helft bezig op zijn of haar telefoon om mij te vertellen, via Twitter, dat ze op de trein staan te wachten, dat terwijl ik naast ze sta. Ik weet nu precies wanneer vrienden van mij in de keuken staan of op het toilet, wanneer ze zich vervelen of wanneer ze melig zijn. Elk detail wordt vermeld, alsof dit voor hen een bevestiging is dat ze werkelijk bestaan. En ik geef toe, ik Twitter en gebruik Facebook ook om mededelingen te doen, zojuist nog vermeld dat ik een nieuw onderwerp op mijn blog heb staan.

Zelf zie ik mij als een modern persoon, ik heb kennis van computers en andere nieuwe media, ik kan me voorstellen dat we over een aantal jaren allemaal naar ons werk vliegen en dat het ziekenhuis via een chip in ons lichaam precies kan zien of alles in orde is. Maar of ik nou echt een virtuele vriendin wil hebben of zevenhonderd virtuele vrienden waarmee ik een virtueel biertje drink in het Second Life? Dat zie ik toch niet gebeuren, terwijl dat wel de toekomst is.

Zijn deze sites dan echt asociaal? Nee absoluut niet. Zelf heb ik oude vrienden terug gevonden en met andere sites leer ik nieuwe mensen kennen en breid ik mijn professionele netwerk uit. Via Twitter en Facebook probeer ik ook nog steeds meer volgers te vinden voor mijn blog.

Hoe sociaal is het sociale netwerk nou eenmaal? Waren de mensen voor de uitvinding hiervan allemaal asociaal of waren we toentertijd nog fysiek sociaal in plaats van virtueel sociaal?

Broodje kaas voor de webcam

De technologie streeft vooruit. Communicatie wordt gedigitaliseerd en versnelt. Vele zullen dit als aangenaam ervaren, alleen is deze digitalisering in de toekomst nog steeds zo aangenaam?

Voor veel bedrijven is intimiteit en persoonlijk contact één van de kerncompetenties. Consumenten ervaren dit dan ook als zijnde prettig. Of de toekomst nog wel plaats heeft voor deze competentie, ik vermoed van niet. Winkelpanden en verkopers worden vervangen door internetdomeinen en ICT-ers. Dat, terwijl nog veel consumenten de voorkeur geven aan de adviesgevende verkoper.

Tegenwoordig berust de interne communicatie van een organisatie enkel nog op e-mail, telefonie en communicatie systemen (denk aan FMIS). In de toekomst zal dit enkel nóg gedigitaliseerder zijn. Telefonie wordt vervangen door VoIP (Voice over IP) en de traditionele persoonlijke afspraak wordt simpelweg afgehandeld via de beeldtelefoon.

Doordat het persoonlijke contact steeds meer vervaagd, valt een bedrijf steeds meer uiteen. Een team word een groep individuen, wat betekent dat mensen ook individueel te werk gaan.Honderd medewerkers worden honderd entrepreneurs.

Aan de ene kant zou je kunnen zeggen dat digitalisering tijdbesparend en dus kostenbesparend werkt, maar is tijd- en kostenbesparend wel altijd de beste optie? Moet een bedrijf niet één groot team vormen?

Betekent dit dat mensen egoïstischer worden? Een lunchafspraak in een broodje kaas voor de webcam wordt? Dat globalisering toch weer terugkeert naar competitief individualisme? 

Wie ben ik?

Mijn naam is Maarten de Bruin. Ik ben een student aan de NHTV in Breda en volg momenteel de opleiding International Real Estate & Facility Management, waar ik me in de afstudeerfase bevind. In maart zal ik beginnen aan de EBCL (European Business Competence License) cursus.

Ik ben erg geïnteresseerd in communicatie en interne/externe bedrijfscommunicatie. Dit blog gaat dan ook veelal over communicatie. Echter zal dit niet enkel bestaan uit feitelijke uitspraken, maar ook mijn eigen mening zal er in verworven worden.
Mijn doel hiermee is het delen van mijn bevindingen en meningen. Daarbij kom ik graag in contact met mede-geïnteresseerde en zijn andere inzichten altijd welkom.

Veel plezier met het lezen!

Volg mijn blog via Bloglovin